Canlıların Yapısını Oluşturan Organik Bileşenlerin Genel Özellikleri
Canlı organizmalar tarafından sentezlenen bileşiklerdir. Hepsinin yapısında karbon ana element olarak bulunur. Ayrıca hidrojen, oksijen, azot, kükürt, fosfor gibi diğer atomlar da bulunabilir. Canlı vücudunda yapıcı, onarıcı, enerji verici veya düzenleyici olarak görev yapan çeşitleri bulunur. Organik bileşikler; ilgili organik bileşiğin yapıtaşı halinde sentezlenir. Yapıtaşı organik bileşikler dehidrasyon sentezinde kullanılarak daha büyük yapılı organik bileşikler sentezlenir.
Yapıtaşı organik maddelerden daha büyük organik maddeler sentezlenirken, biyokimyasal reaksiyonlar sonucunda ortama su verilir. Bu olaya dehidrasyon adı verilir. Dehidrasyon raksiyonları sonucunda hücrelerde bulunan yapıtaşı organik bileşik miktarı azaldığından ve biyokimyasal reaksiyon sonucu su oluştuğundan, ozmotik basınçta bir azalma gözlenir. Büyük yapılı organik bileşikler su kullanılarak organik yapıtaşlarına ayrılırlar. Bu olaya hidroliz adı verilir. Hidroliz reaksiyonlarında su kullanıldığından ortamın su oranı azalır. Ortamda organik yapıtaşı madde artışı meydana gelir. Bunun sonucunda ortamın madde derişimi artar. Böylece ozmotik basınç artış gösterir.
Dehidrasyon ve hidroliz reaksiyonları enzim denetiminde gerçekleşir. Dehidrasyon reaksiyonlarının gerçekleşmesi için ATP’de depolanan enerjiye gereksinim duyulduğundan, hücre içinde gerçekleşir. Fakat hidroliz reaksiyonlarında gerekli olan enerji ortamın ısısından karşılandığından hücre içinde veya hücre dışı ortamlarda meydana gelebilir.
Heterotrof organizmalar; beslenme ve yapısal ihtiyaçlarını karşılayacak seviyede inorganik maddelerden organik madde sentezi yapamazlar. Ototrof organizmalardan veya ototrof organizmalarla beslenen organizmalardan organik madde temini yaparlar.